Herkese Merhaba;
Bayıldım kitaba, gerçi biraz Murat Menteş izleri yok değil tabi, bana onu anımsattı. Ama hikaye güzel içinde geçen bilgiler ilginç, yer yer güldüm, yer yer hüzünlendim. Ben sevdim Bahadır Cüneyt Yalçın'ı mutevazı bir adam.
"Birçoğumuz için en büyük talihsizlik insanlığa faydalı mı yoksa faydasız mı olduğumuzu bilemememiz bence"
"Öylesine bir sakız gibiyim para üstü yerine. Çiğnediler de çabuk unuttular."
"Annem Kur'an okurdu, babam ansiklopedi. Ahlakımı annemden, bilimimi babamdan almışım.
Çocukluğum sefertası gibi bir apartmanda geçti. Üç katlıydı, kızartma kokardı."
Yeni bir eve taşınıyorsunuz.
Deli saçması, İspanyol paça mektuplar almaya başlıyorsunuz.
Mektupları yazanın semtinizde bulunan hapishanedeki bir mahkum olduğunu anlıyorsunuz.
Bir akşam eve geliyorsunuz ve…
Deli mahkum karşınızda…
Ve sizin kahramanı olduğunuzu söylüyor!
Kuş kafesi kokan, duvarları kitap sayfalarıyla kaplı bir evde spor yazıları yazan inovatif anarşist Ali.
Uğruna hapisten kaçılan Selin, uğruna hapise düşülesi cevval Şevval.
Pırlanta asker Muhterem, utanmaz mafyöz Tanju.
Aleksi bir polisiye, Aleksi bir dram, Aleksi Pavloviç.
Tren, katır, traktör ve kahkaha dolu bir yol hikâyesi…
Rakamlar zengin edebilir, hatta mutlu edebilir ama;
"Bizi kelimeler kurtaracak."
"Toprak otu verir, inek otu yer.
Sen ineği yersin, toprak seni alır."
" Mısır koçanı gibiyim. Hikayem kargalar."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder